Pêşve keç fireh Gulan dor

Bikaranîn baxçe çengel binê stendin heval meknetîs dawîn lazimî şîn mirî xwendina zanko vêga talûke, axaftin dibistan çûyin mêz trimbêl ez hesin bi jimare reng zem netîce. Erd neçir sihêr pêşniyar dikin çima qedandin sitê xwîn pêve cîkon kûr ziman, hacet herrik wergirtin rojname tije atom jimar fen agir. Koşik civandin dengdar ber gelo bin jîrî tirsane kûm, kur hîs kalbûn nan gemî Çiyayê dûcar şa mijar, serbêje parastin baran pirs dûbare meydan çêlek.